Bugün hava yağmurlu, puslu.. ben de yalnızlık üstüne, yağmurlu şarkılar söylemek istiyorum. Yalnızlık yağmur olmuş akıyor damlarına kentin… diyerek akustik bir gitarla sessiz bir meyhanede şarkı söylemek istiyorum. Sadece ben, gitar ve gece…
Bunu ne zaman mı istiyorum..hemen şimdi..ofisin ortasında..koşuşturmacının akışında.. öyle bir şey olsun ki..ışınlanayım..birden kendimi orada bulayım..duygular olsun gecenin içinde..içtenlik olsun..yalnızlık varsa da paylaşılabilsin..nefesler sakinlesin, yüzler yumuşasın..gözler buğulansın..eskiler hatırlansın..hatırlanırken komik hikayeler, öğrencilik yılları, hayaller akla gelsin..sonra ufak bir buse konsun yanağıma..mahçup bir çocuk gibi..
Ne kadar da büyümüşüm yahu diye hayret edeyim..o kadar zaman
geçti mi? Zamanın elinden tutabildim mi? Bilmem..tuttuğum şey zaman mı,
hayaller mi yoksa beklentilerin elleri miydi? Bunu cevaplamak zor.. Bugün
yağmurlu şarkılar var dilimde…
Unutma, nasıl şarkılar söylemek istiyorsan öylesin.. eğer
canın hiç mi hiç şarkı söylemek istemiyorsa vay haline..
müzik ne kuvvetli birşey, değil mi?hissettirdikleri sonsuz...beni tanıştırdığın için teşekkürler
YanıtlaSilAknurcum, ikimizi pek çok şey birleştirdi zaman içinde. belki en çok da müzik. birisiyle aynı frekansta olduğunu anlamanın en kolay yolu aynı şarkıyla aynı şeyleri hissetmek sanırım..sevgiler..
YanıtlaSil